شکفتن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /شِکُفتَن/
مصدر فعل لازم[ویرایش]
شکفتن
- باز شدن گل‌برگ‌ها از یکدیگر، شاد و خرّم شدن، آشکار کردن.
- باز شدن غنچة گل و مانند آن.
- خندان شدن.
- شکیبیدن.
فعل[ویرایش]
واژه‌های مشتق‌شده[ویرایش]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | شکفتن | ||||||
| بن ماضی | شکفت | ||||||
| بن مضارع | شکف | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | شکفتم | شکفتی | شکفت | شکفتیم | شکفتید | شکفتند | |
| استمراری | می‌شکفتم | می‌شکفتی | می‌شکفت | می‌شکفتیم | می‌شکفتید | می‌شکفتند | |
| کامل | شکفته بودم | شکفته بودی | شکفته بود | شکفته بودیم | شکفته بودید | شکفته بودند | |
| التزامی | شکفته باشم | شکفته باشی | شکفته باشد | شکفته باشیم | شکفته باشید | شکفته باشند | |
| مستمر | داشتم می‌شکفتم | داشتی می‌شکفتی | داشت می‌شکفت | داشتیم می‌شکفتیم | داشتید می‌شکفتید | داشتند می‌شکفتند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | شکفم | شکفی | شکفد | شکفیم | شکفید | شکفند | |
| استمراری | می‌شکفم | می‌شکفی | می‌شکفد | می‌شکفیم | می‌شکفید | می‌شکفند | |
| کامل | شکفته‌ام | شکفته‌ای | شکفته/شکفته‌است | شکفته‌ایم | شکفته‌اید | شکفته‌اند | |
| ملموس | دارم می‌شکفم | داری می‌شکفی | دارد می‌شکفد | داریم می‌شکفیم | دارید می‌شکفید | دارند می‌شکفند | |
| التزامی | بشکفم | بشکفی | بشکفد | بشکفیم | بشکفید | بشکفند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم شکفت | خواهی شکفت | خواهد شکفت | خواهیم شکفت | خواهید شکفت | خواهند شکفت | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بشکف | بشکفید | |||||
| نهی | نشکف | نشکفید | |||||
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن