کناییدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

مصدر[ویرایش]

  1. فرایند دادن ویژگی کنندگی به کسی یا چیزی؛ فعال کردن:

فعل[ویرایش]

کناییدن

  • /کُناییدَنْ/
  1. چیزی را انجام‌دهنده کاری کردن؛ فعال کردن:
    آیا دزدگیر ماشینت را کناییده‌ای؟
    بیشتر ویژگی‌های یه نرم‌افزارها را پیش از استفادن باید کنایید.

برگردان[ویرایش]