گریختن

از ویکی‌واژه

بپرند

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /گُریختَن/

مصدر لازم[ویرایش]

گریختن

  1. در رفتن، به هزیمت شدن.

فعل[ویرایش]

  1. فرار کردن، در رفتن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین