آقابلهچی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آقا/بَله/چِی/
صفت[ویرایش]
آقابلهچی
- (گفتگو): آنکه از روی چاپلوسی برای خشنودی دیگران مدام گفته آنها را تصدیق میکند؛ بلهقربانگو.
مترادفها[ویرایش]
- آقا، آقای، آقایی، آقازاده، آقاسی، آقامنش، آقایان، آقاپسر، آقاجان، آقامعلی، آقاباجی، آقابالاسر، آقاشدن، آقابزرگ، آقاپرست، آقایخودبودن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن