آمادن

فارسی

مصدر ناگذرا

1. مصدر ناگذرای آمودن؛ آماده شدن:

   دانش‌آموزان پس از دو سال دیشب برای رفتن به مدرسه آمادند.

   دیروز آماده بودم باهات بیایم؛ ولی الان نه.

فعل

آمادن [آمادَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			آمادن
بن ماضی			آماد
بن مضارع			آمای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آمادم	آمادی	آماد	آمادیم	آمادید	آمادند
	استمراری	می‌آمادم	می‌آمادی	می‌آماد	می‌آمادیم	می‌آمادید	می‌آمادند
	کامل	آماده بودم	آماده بودی	آماده بود	آماده بودیم	آماده بودید	آماده بودند
	التزامی	آماده باشم	آماده باشی	آماده باشد	آماده باشیم	آماده باشید	آماده باشند
	مستمر	داشتم می‌آمادم	داشتی می‌آمادی	داشت می‌آماد	داشتیم می‌آمادیم	داشتید می‌آمادید	داشتند می‌آمادند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آمایم	آمایی	آماید	آماییم	آمایید	آمایند
	استمراری	می‌آمایم	می‌آمایی	می‌آماید	می‌آماییم	می‌آمایید	می‌آمایند
	کامل	آماده‌ام	آماده‌ای	آماده/آماده‌است	آماده‌ایم	آماده‌اید	آماده‌اند
	ملموس	دارم می‌آمایم	داری می‌آمایی	دارد می‌آماید	داریم می‌آماییم	دارید می‌آمایید	دارند می‌آمایند
	التزامی	بآمایم	بآمایی	بآماید	بآماییم	بآمایید	بآمایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم آماد	خواهی آماد	خواهد آماد	خواهیم آماد	خواهید آماد	خواهند آماد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بآمای			بآمایید
	نهی		نآمای			نآمایید