بهینیدن

فارسی

ریشه‌شناسی

بهین + ـیدن

مصدر متعدی

1. اثرگذارتر کردن چیزی با حذف اجزا یا فرآیندهای اضافی:

   مفسر پایتون با درونیدن (Interning) عددهای صحیح بین [-۵, ۲۵۶] اجرای برنامه را می‌بهیند.

صرف فعل

بهینیدن [بِهینیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			بهینیدن
بن ماضی			بهینید
بن مضارع			بهین
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	بهینیدم	بهینیدی	بهینید	بهینیدیم	بهینیدید	بهینیدند
	استمراری	می‌بهینیدم	می‌بهینیدی	می‌بهینید	می‌بهینیدیم	می‌بهینیدید	می‌بهینیدند
	کامل	بهینیده بودم	بهینیده بودی	بهینیده بود	بهینیده بودیم	بهینیده بودید	بهینیده بودند
	التزامی	بهینیده باشم	بهینیده باشی	بهینیده باشد	بهینیده باشیم	بهینیده باشید	بهینیده باشند
	مستمر	داشتم می‌بهینیدم	داشتی می‌بهینیدی	داشت می‌بهینید	داشتیم می‌بهینیدیم	داشتید می‌بهینیدید	داشتند می‌بهینیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	بهینم	بهینی	بهیند	بهینیم	بهینید	بهینند
	استمراری	می‌بهینم	می‌بهینی	می‌بهیند	می‌بهینیم	می‌بهینید	می‌بهینند
	کامل	بهینیده‌ام	بهینیده‌ای	بهینیده/بهینیده‌است	بهینیده‌ایم	بهینیده‌اید	بهینیده‌اند
	ملموس	دارم می‌بهینم	داری می‌بهینی	دارد می‌بهیند	داریم می‌بهینیم	دارید می‌بهینید	دارند می‌بهینند
	التزامی	ببهینم	ببهینی	ببهیند	ببهینیم	ببهینید	ببهینند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم بهینید	خواهی بهینید	خواهد بهینید	خواهیم بهینید	خواهید بهینید	خواهند بهینید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		ببهین			ببهینید
	نهی		نبهین			نبهینید

برگردان

اثرگذارتر کردن

• انگلیسی: optimize (en)