رضایدن

فارسی

مصدر

• /رِضایْدَنْ/ رضا + ـیدن

1. فرایند پذیرا کردن کسی برای چیزی؛ راضی کردن:

   رضایدن خانواده برای ازدواج مهم است.

فعل

رضایدن

• /رِضایْدَنْ/

1. کسی/چیزی را برای کاری/چیزی پذیرا کردن؛ راضی کردن:

   پدرم را برای ازدواجم با دختر هه رضایْدَمْ.

فعل‌ها
بن واژه			رضایدن
بن ماضی			رضاید
بن مضارع			رضای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	رضایدم	رضایدی	رضاید	رضایدیم	رضایدید	رضایدند
	استمراری	می‌رضایدم	می‌رضایدی	می‌رضاید	می‌رضایدیم	می‌رضایدید	می‌رضایدند
	کامل	رضایده بودم	رضایده بودی	رضایده بود	رضایده بودیم	رضایده بودید	رضایده بودند
	التزامی	رضایده باشم	رضایده باشی	رضایده باشد	رضایده باشیم	رضایده باشید	رضایده باشند
	مستمر	داشتم می‌رضایدم	داشتی می‌رضایدی	داشت می‌رضاید	داشتیم می‌رضایدیم	داشتید می‌رضایدید	داشتند می‌رضایدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	رضایم	رضایی	رضاید	رضاییم	رضایید	رضایند
	استمراری	می‌رضایم	می‌رضایی	می‌رضاید	می‌رضاییم	می‌رضایید	می‌رضایند
	کامل	رضایده‌ام	رضایده‌ای	رضایده/رضایده‌است	رضایده‌ایم	رضایده‌اید	رضایده‌اند
	ملموس	دارم می‌رضایم	داری می‌رضایی	دارد می‌رضاید	داریم می‌رضاییم	دارید می‌رضایید	دارند می‌رضایند
	التزامی	برضایم	برضایی	برضاید	برضاییم	برضایید	برضایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم رضاید	خواهی رضاید	خواهد رضاید	خواهیم رضاید	خواهید رضاید	خواهند رضاید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		برضای			برضایید
	نهی		نرضای			نرضایید

برگردان

راضی کردن

• انگلیسی: satisfy (en)