نونامیدن

فارسی

مصدر

• /نُنامیدَنْ/ نو + نامیدن

1. مصدر تکرار برای نتیجه دیگر «نامیدن»؛ فرایند بازنامیدن یه شی با نامی دیگر:

   نونامیدن یه شی بر ماهیتش اثری ندارد.

فعل

نونامیدن

• /نُنامیدَنْ/

1. فعل تکرار برای نتیجه دیگر «نامیدن»؛ چیزی را به نامی دیگر بازنامیدن:

   متغیر هه را به my_var دنامیدم.

فعل‌ها
بن واژه			نونامیدن
بن ماضی			نونامید
بن مضارع			نونام
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نونامیدم	نونامیدی	نونامید	نونامیدیم	نونامیدید	نونامیدند
	استمراری	می‌نونامیدم	می‌نونامیدی	می‌نونامید	می‌نونامیدیم	می‌نونامیدید	می‌نونامیدند
	کامل	نونامیده بودم	نونامیده بودی	نونامیده بود	نونامیده بودیم	نونامیده بودید	نونامیده بودند
	التزامی	نونامیده باشم	نونامیده باشی	نونامیده باشد	نونامیده باشیم	نونامیده باشید	نونامیده باشند
	مستمر	داشتم می‌نونامیدم	داشتی می‌نونامیدی	داشت می‌نونامید	داشتیم می‌نونامیدیم	داشتید می‌نونامیدید	داشتند می‌نونامیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نونامم	نونامی	نونامد	نونامیم	نونامید	نونامند
	استمراری	می‌نونامم	می‌نونامی	می‌نونامد	می‌نونامیم	می‌نونامید	می‌نونامند
	کامل	نونامیده‌ام	نونامیده‌ای	نونامیده/نونامیده‌است	نونامیده‌ایم	نونامیده‌اید	نونامیده‌اند
	ملموس	دارم می‌نونامم	داری می‌نونامی	دارد می‌نونامد	داریم می‌نونامیم	دارید می‌نونامید	دارند می‌نونامند
	التزامی	بنونامم	بنونامی	بنونامد	بنونامیم	بنونامید	بنونامند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم نونامید	خواهی نونامید	خواهد نونامید	خواهیم نونامید	خواهید نونامید	خواهند نونامید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بنونام			بنونامید
	نهی		ننونام			ننونامید

برگردان

دادن نام جدید به چیزی

• انگلیسی: rename (en)