پکیدن
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
[پُکیدَن]
مصدر لازم[ویرایش]
پکیدن
- پاره شدن.
- ترکیدن، مردن.
فعل[ویرایش]
واژه‌های مشتق‌شده[ویرایش]
واژه‌های وابسته[ویرایش]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | پکیدن | ||||||
| بن ماضی | پکید | ||||||
| بن مضارع | پک | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | پکیدم | پکیدی | پکید | پکیدیم | پکیدید | پکیدند | |
| استمراری | می‌پکیدم | می‌پکیدی | می‌پکید | می‌پکیدیم | می‌پکیدید | می‌پکیدند | |
| کامل | پکیده بودم | پکیده بودی | پکیده بود | پکیده بودیم | پکیده بودید | پکیده بودند | |
| التزامی | پکیده باشم | پکیده باشی | پکیده باشد | پکیده باشیم | پکیده باشید | پکیده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌پکیدم | داشتی می‌پکیدی | داشت می‌پکید | داشتیم می‌پکیدیم | داشتید می‌پکیدید | داشتند می‌پکیدند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | پکم | پکی | پکد | پکیم | پکید | پکند | |
| استمراری | می‌پکم | می‌پکی | می‌پکد | می‌پکیم | می‌پکید | می‌پکند | |
| کامل | پکیده‌ام | پکیده‌ای | پکیده/پکیده‌است | پکیده‌ایم | پکیده‌اید | پکیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌پکم | داری می‌پکی | دارد می‌پکد | داریم می‌پکیم | دارید می‌پکید | دارند می‌پکند | |
| التزامی | بپکم | بپکی | بپکد | بپکیم | بپکید | بپکند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم پکید | خواهی پکید | خواهد پکید | خواهیم پکید | خواهید پکید | خواهند پکید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بپک | بپکید | |||||
| نهی | نپک | نپکید | |||||
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین