فرمودن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /فَرمودَن/
مصدر متعدی[ویرایش]
فرمودن
- امر کردن، دستور دادن.
- گفتن.
فعل[ویرایش]
واژههای مشتقشده[ویرایش]
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | فرمودن | ||||||
بن ماضی | فرمود | ||||||
بن مضارع | فرمای | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | فرمودم | فرمودی | فرمود | فرمودیم | فرمودید | فرمودند | |
استمراری | میفرمودم | میفرمودی | میفرمود | میفرمودیم | میفرمودید | میفرمودند | |
کامل | فرموده بودم | فرموده بودی | فرموده بود | فرموده بودیم | فرموده بودید | فرموده بودند | |
التزامی | فرموده باشم | فرموده باشی | فرموده باشد | فرموده باشیم | فرموده باشید | فرموده باشند | |
مستمر | داشتم میفرمودم | داشتی میفرمودی | داشت میفرمود | داشتیم میفرمودیم | داشتید میفرمودید | داشتند میفرمودند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | فرمایم | فرمایی | فرماید | فرماییم | فرمایید | فرمایند | |
استمراری | میفرمایم | میفرمایی | میفرماید | میفرماییم | میفرمایید | میفرمایند | |
کامل | فرمودهام | فرمودهای | فرموده/فرمودهاست | فرمودهایم | فرمودهاید | فرمودهاند | |
ملموس | دارم میفرمایم | داری میفرمایی | دارد میفرماید | داریم میفرماییم | دارید میفرمایید | دارند میفرمایند | |
التزامی | بفرمایم | بفرمایی | بفرماید | بفرماییم | بفرمایید | بفرمایند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم فرمود | خواهی فرمود | خواهد فرمود | خواهیم فرمود | خواهید فرمود | خواهند فرمود | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بفرمای | بفرمایید | |||||
نهی | نفرمای | نفرمایید |
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین