پرش به محتوا

استفایشتن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

مصدر

[ویرایش]
  1. مصدر مجهول استفایدن؛ استفاده شدن:
    استفایشتن همه صندلی‌ها خیلی جالب بود.
    استفایشتن همه بشقاب‌ها در مهمانی پیشبینی‌ناپذیر بود.

فعل

[ویرایش]

استفایشتن

  • /اِسْتِفایِشْتَنْ/
  1. مصدر مجهول استفایدن؛ استفاده شدن:
    همه‌ی کتاب‌ها استفایشتند.
    نه! همه‌اشان استفایشند.