شتافتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

احتمالاً همریشه با انگلیسی step (“گام برداشتن”)، هلندی stappen (“گام برداشتن”).

آوایش

• /شِتافتَن/

مصدر لازم

شتافتن

1. عجله کردن.
2. تند رفتن.

فعل

1. شتابیدن. عجله کردن.
2. سرعت را زیاد کردن.

فعل‌ها
بن واژه			شتافتن
بن ماضی			شتافت
بن مضارع			شتاب
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	شتافتم	شتافتی	شتافت	شتافتیم	شتافتید	شتافتند
	استمراری	می‌شتافتم	می‌شتافتی	می‌شتافت	می‌شتافتیم	می‌شتافتید	می‌شتافتند
	کامل	شتافته بودم	شتافته بودی	شتافته بود	شتافته بودیم	شتافته بودید	شتافته بودند
	التزامی	شتافته باشم	شتافته باشی	شتافته باشد	شتافته باشیم	شتافته باشید	شتافته باشند
	مستمر	داشتم می‌شتافتم	داشتی می‌شتافتی	داشت می‌شتافت	داشتیم می‌شتافتیم	داشتید می‌شتافتید	داشتند می‌شتافتند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	شتابم	شتابی	شتابد	شتابیم	شتابید	شتابند
	استمراری	می‌شتابم	می‌شتابی	می‌شتابد	می‌شتابیم	می‌شتابید	می‌شتابند
	کامل	شتافته‌ام	شتافته‌ای	شتافته/شتافته‌است	شتافته‌ایم	شتافته‌اید	شتافته‌اند
	ملموس	دارم می‌شتابم	داری می‌شتابی	دارد می‌شتابد	داریم می‌شتابیم	دارید می‌شتابید	دارند می‌شتابند
	التزامی	بشتابم	بشتابی	بشتابد	بشتابیم	بشتابید	بشتابند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم شتافت	خواهی شتافت	خواهد شتافت	خواهیم شتافت	خواهید شتافت	خواهند شتافت
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بشتاب			بشتابید
	نهی		نشتاب			نشتابید

واژه‌های وابسته

• شتاباندن، شتابنده، گیتی شتابنده، شتاب گرانی، شتابگر

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: accelerate
• انگلیسی: hasten
• فرانسوی: accélérer

منابع

• فرهنگ لغت معین
• مرجع حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵