مهیایدن
فارسی[ویرایش]
مصدر[ویرایش]
فعل[ویرایش]
مهیایدن
- /مُهَیایْدَنْ/
- موردنیازهای کسی یا چیزی را فراهمیدن/آوردن؛ تامین کردن:
- همهی وسایل سفرش را برایش مهیایدم.
- هر پدری بهاندازه توانش پوشاک فرزندانش را میمهیاید.
گردانش فارسی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | مهیایدن | ||||||
بن ماضی | مهیاید | ||||||
بن مضارع | مهیای | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
ساده | مهیایدم | مهیایدی | مهیاید | مهیایدیم | مهیایدید | مهیایدند | |
استمراری | میمهیایدم | میمهیایدی | میمهیاید | میمهیایدیم | میمهیایدید | میمهیایدند | |
کامل | مهیایدهبودم | مهیایدهبودی | مهیایدهبود | مهیایدهبودیم | مهیایدهبودید | مهیایدهبودند | |
التزامی | مهیایدهباشم | مهیایدهباشی | مهیایدهباشد | مهیایدهباشیم | مهیایدهباشید | مهیایدهباشند | |
مستمر | داشتم میمهیایدم | داشتی میمهیایدی | داشت میمهیاید | داشتیم میمهیایدیم | داشتید میمهیایدید | داشتند میمهیایدند | |
حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
ساده | مهیایم | مهیایی | مهیاید | مهیاییم | مهیایید | مهیایند | |
استمراری | میمهیایم | میمهیایی | میمهیاید | میمهیاییم | میمهیایید | میمهیایند | |
کامل | مهیایدهام | مهیایدهای | مهیایدهاست/مهیایده | مهیایدهایم | مهیایدهاید | مهیایدهاند | |
ملموس | دارم میمهیایم | داری میمهیایی | دارد میمهیاید | داریم میمهیاییم | دارید میمهیایید | دارند میمهیایند | |
التزامی | بمهیایم | بمهیایی | بمهیاید | بمهیاییم | بمهیایید | بمهیایند | |
آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
خواهم مهیاید | خواهی مهیاید | خواهد مهیاید | خواهیم مهیاید | خواهید مهیاید | خواهند مهیاید | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بمهیای | بمهیایید | |||||
نهی | نمهیای | نمهیایید |