خوردن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /خُردَن/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
خوردن
- جویدن و سپس فرو بردن مواد غذایی از راه دهان و گلو و بلعیدن آن.
- نوشیدن، آشامیدن.
- (عامیانه): سوء استفاده مالی به هنگام تصدی شغلی.
- شکست خوردن، مغلوب شدن.
- مناسب بودن، جور بودن.
- ساییدن (فنی).
مصدر فعل لازم[ویرایش]
- تصادف کردن.
- اصابت کردن.
- مقارن شدن، همزمان شدن.
مثال‌ها[ویرایش]
- خوردن و خوابیدن کنایه از: بیکار و بی‌عار زندگی کردن.
| گردانش فارسی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | خوردن | ||||||
| بن ماضی | خورد | ||||||
| بن مضارع | خور | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | خوردم | خوردی | خورد | خوردیم | خوردید | خوردند | |
| استمراری | می‌خوردم | می‌خوردی | می‌خورد | می‌خوردیم | می‌خوردید | می‌خوردند | |
| کامل | خورده‌بودم | خورده‌بودی | خورده‌بود | خورده‌بودیم | خورده‌بودید | خورده‌بودند | |
| التزامی | خورده‌باشم | خورده‌باشی | خورده‌باشد | خورده‌باشیم | خورده‌باشید | خورده‌باشند | |
| مستمر | داشتم می‌خوردم | داشتی می‌خوردی | داشت می‌خورد | داشتیم می‌خوردیم | داشتید می‌خوردید | داشتند می‌خوردند | |
| حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | خورم | خوری | خورد | خوریم | خورید | خورند | |
| استمراری | می‌خورم | می‌خوری | می‌خورد | می‌خوریم | می‌خورید | می‌خورند | |
| کامل | خورده‌ام | خورده‌ای | خورده‌است/خورده | خورده‌ایم | خورده‌اید | خورده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌خورم | داری می‌خوری | دارد می‌خورد | داریم می‌خوریم | دارید می‌خورید | دارند می‌خورند | |
| التزامی | بخورم | بخوری | بخورد | بخوریم | بخورید | بخورند | |
| آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| خواهم خورد | خواهی خورد | خواهد خورد | خواهیم خورد | خواهید خورد | خواهند خورد | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بخور | بخورید | |||||
| نهی | نخور | نخورید | |||||
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین