دورادن

فارسی

مصدر

• /دُرادَنْ/ دور + ادن

1. مصدر ناگذرای دوریدن؛ دور زدن:

   شب و روز حاصل دورادن زمین پیرامون خورشید است.

فعل

دورادن

• /دُرادَنْ/

1. فعل ناگذرای دوریدن:

   زمین پیرامون خورشید می‌دوراید.

   پسر بچه هه بمدت بیست دقیقه پنج متری یه سرسره دوراد.

فعل‌ها
بن واژه			دورادن
بن ماضی			دوراد
بن مضارع			دورای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	دورادم	دورادی	دوراد	دورادیم	دورادید	دورادند
	استمراری	می‌دورادم	می‌دورادی	می‌دوراد	می‌دورادیم	می‌دورادید	می‌دورادند
	کامل	دوراده بودم	دوراده بودی	دوراده بود	دوراده بودیم	دوراده بودید	دوراده بودند
	التزامی	دوراده باشم	دوراده باشی	دوراده باشد	دوراده باشیم	دوراده باشید	دوراده باشند
	مستمر	داشتم می‌دورادم	داشتی می‌دورادی	داشت می‌دوراد	داشتیم می‌دورادیم	داشتید می‌دورادید	داشتند می‌دورادند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	دورایم	دورایی	دوراید	دوراییم	دورایید	دورایند
	استمراری	می‌دورایم	می‌دورایی	می‌دوراید	می‌دوراییم	می‌دورایید	می‌دورایند
	کامل	دوراده‌ام	دوراده‌ای	دوراده/دوراده‌است	دوراده‌ایم	دوراده‌اید	دوراده‌اند
	ملموس	دارم می‌دورایم	داری می‌دورایی	دارد می‌دوراید	داریم می‌دوراییم	دارید می‌دورایید	دارند می‌دورایند
	التزامی	بدورایم	بدورایی	بدوراید	بدوراییم	بدورایید	بدورایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم دوراد	خواهی دوراد	خواهد دوراد	خواهیم دوراد	خواهید دوراد	خواهند دوراد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بدورای			بدورایید
	نهی		ندورای			ندورایید

برگردان

گشتن دور چیزی

• انگلیسی: orbit (en)