پوشیدن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /پوشیدَن/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
پوشیدن
- به تن کردن لباس، کفش، جوراب، زیورآلات، اشیای حفاظتی، و مانند آنها؛ لباس پوشیدن، جامه بر تن کسی کردن.
- نهفتن، پنهان کردن.
فعل[ویرایش]
- به تن کردن
واژه‌های مشتق‌شده[ویرایش]
| گردانش فارسی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | پوشیدن | ||||||
| بن ماضی | پوشید | ||||||
| بن مضارع | پوش | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | پوشیدم | پوشیدی | پوشید | پوشیدیم | پوشیدید | پوشیدند | |
| استمراری | می‌پوشیدم | می‌پوشیدی | می‌پوشید | می‌پوشیدیم | می‌پوشیدید | می‌پوشیدند | |
| کامل | پوشیده‌بودم | پوشیده‌بودی | پوشیده‌بود | پوشیده‌بودیم | پوشیده‌بودید | پوشیده‌بودند | |
| التزامی | پوشیده‌باشم | پوشیده‌باشی | پوشیده‌باشد | پوشیده‌باشیم | پوشیده‌باشید | پوشیده‌باشند | |
| مستمر | داشتم می‌پوشیدم | داشتی می‌پوشیدی | داشت می‌پوشید | داشتیم می‌پوشیدیم | داشتید می‌پوشیدید | داشتند می‌پوشیدند | |
| حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | پوشم | پوشی | پوشد | پوشیم | پوشید | پوشند | |
| استمراری | می‌پوشم | می‌پوشی | می‌پوشد | می‌پوشیم | می‌پوشید | می‌پوشند | |
| کامل | پوشیده‌ام | پوشیده‌ای | پوشیده‌است/پوشیده | پوشیده‌ایم | پوشیده‌اید | پوشیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌پوشم | داری می‌پوشی | دارد می‌پوشد | داریم می‌پوشیم | دارید می‌پوشید | دارند می‌پوشند | |
| التزامی | بپوشم | بپوشی | بپوشد | بپوشیم | بپوشید | بپوشند | |
| آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| خواهم پوشید | خواهی پوشید | خواهد پوشید | خواهیم پوشید | خواهید پوشید | خواهند پوشید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بپوش | بپوشید | |||||
| نهی | نپوش | نپوشید | |||||
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ لغت دهخدا
- فرهنگ بزرگ سخن