تراشیدن

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [تَراشیدَن]

مصدر فعل متعدی

تراشیدن

1. زدودن و پاک کردن چیزی از روی یک سطح.
2. ستردن موی به وسیله تیغ از بدن.
3. سابیدن چوب یا فلز به وسیله سوهان یا رنده.

فعل

1. ستردن موی و جز آن. از تراش + َیدن (مصدری)
2. پهلوی «تاشیتن»، سغدی «تش» (بریدن)
3. گورانی «تاشن»، گیلکی «بتاشتن»، تبری «بتاشیین»

پهلوی

اسم

1. تاشیتن.

‎

گردانش فارسی
بن واژه			تراشیدن
بن ماضی			تراشید
بن مضارع			تراش
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	تراشیدم	تراشیدی	تراشید	تراشیدیم	تراشیدید	تراشیدند
	استمراری	می‌تراشیدم	می‌تراشیدی	می‌تراشید	می‌تراشیدیم	می‌تراشیدید	می‌تراشیدند
	کامل	تراشیده‌بودم	تراشیده‌بودی	تراشیده‌بود	تراشیده‌بودیم	تراشیده‌بودید	تراشیده‌بودند
	التزامی	تراشیده‌باشم	تراشیده‌باشی	تراشیده‌باشد	تراشیده‌باشیم	تراشیده‌باشید	تراشیده‌باشند
	مستمر	داشتم می‌تراشیدم	داشتی می‌تراشیدی	داشت می‌تراشید	داشتیم می‌تراشیدیم	داشتید می‌تراشیدید	داشتند می‌تراشیدند
حال		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	تراشم	تراشی	تراشد	تراشیم	تراشید	تراشند
	استمراری	می‌تراشم	می‌تراشی	می‌تراشد	می‌تراشیم	می‌تراشید	می‌تراشند
	کامل	تراشیده‌ام	تراشیده‌ای	تراشیده‌است/تراشیده	تراشیده‌ایم	تراشیده‌اید	تراشیده‌اند
	ملموس	دارم می‌تراشم	داری می‌تراشی	دارد می‌تراشد	داریم می‌تراشیم	دارید می‌تراشید	دارند می‌تراشند
	التزامی	بتراشم	بتراشی	بتراشد	بتراشیم	بتراشید	بتراشند
آینده		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
		خواهم تراشید	خواهی تراشید	خواهد تراشید	خواهیم تراشید	خواهید تراشید	خواهند تراشید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بتراش			بتراشید
	نهی		نتراش			نتراشید

––––

برگردان‌ها

Translations

• انگلیسی:hew
• کردی: تاش
• ایتالیایی: فعل raschiare
• radere
• انگلیسی: whittle
• trim
• shave
• scrape
• resect

• raze
• rase
• pare
• grave
• grain
• face
• expunge
• exfoliate

• excoriate
• erase
• carve
• nib
• slab
• razor
• chisel
• tonsure

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4