بنیستن
فارسی[ویرایش]
مصدر[ویرایش]
فعل[ویرایش]
بنیستن
- /بُنیسْتَنْ/
- چیزی را با یه بن/واحد مستقل ساختن:
- جمله «او را دوست دارم؛ هرچند از من بیزار است.» را با «هرچند» بنیستم.
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | بنیستن | ||||||
بن ماضی | بنیست | ||||||
بن مضارع | بنیس | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | بنیستم | بنیستی | بنیست | بنیستیم | بنیستید | بنیستند | |
استمراری | میبنیستم | میبنیستی | میبنیست | میبنیستیم | میبنیستید | میبنیستند | |
کامل | بنیسته بودم | بنیسته بودی | بنیسته بود | بنیسته بودیم | بنیسته بودید | بنیسته بودند | |
التزامی | بنیسته باشم | بنیسته باشی | بنیسته باشد | بنیسته باشیم | بنیسته باشید | بنیسته باشند | |
مستمر | داشتم میبنیستم | داشتی میبنیستی | داشت میبنیست | داشتیم میبنیستیم | داشتید میبنیستید | داشتند میبنیستند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | بنیسم | بنیسی | بنیسد | بنیسیم | بنیسید | بنیسند | |
استمراری | میبنیسم | میبنیسی | میبنیسد | میبنیسیم | میبنیسید | میبنیسند | |
کامل | بنیستهام | بنیستهای | بنیسته/بنیستهاست | بنیستهایم | بنیستهاید | بنیستهاند | |
ملموس | دارم میبنیسم | داری میبنیسی | دارد میبنیسد | داریم میبنیسیم | دارید میبنیسید | دارند میبنیسند | |
التزامی | ببنیسم | ببنیسی | ببنیسد | ببنیسیم | ببنیسید | ببنیسند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم بنیست | خواهی بنیست | خواهد بنیست | خواهیم بنیست | خواهید بنیست | خواهند بنیست | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | ببنیس | ببنیسید | |||||
نهی | نبنیس | نبنیسید |