بنیستن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

مصدر[ویرایش]

  1. فرایند ساختن چیزی با دستکم یه بن/واحد از چیزی:
    برای بنیستن یه جمله با یه بند قیدی می‌توان از «هرچند» استفاید (استفاده کرد).

فعل[ویرایش]

بنیستن

  • /بُنیسْتَنْ/
  1. چیزی را با یه بن/واحد مستقل ساختن:
    جمله «او را دوست دارم؛ هرچند از من بیزار است.» را با «هرچند» بنیستم.